Këmba e atletit, e quajtur edhe tinea pedis, është një infeksion mykotik i lëkurës së këmbës.Kërpudhat që gjenden në këmbën e atletit jetojnë dhe ushqehen me indet e vdekura të thonjve, qimeve dhe shtresave të jashtme të lëkurës. Katër llojet më të shpeshtë të myqeve që shkaktojnë infeksion janë Trichophyton rubrum, T mentagrophytes, T interdigitale, dhe Epidermophyton floccosum, ku më i zakonshmi është Trichophyton rubrum.
Shenjat e këmbës së atletit ndryshojnë nga personi në person; këmbët ripen, plasariten duken me luspa, flluska, lëkurë të kuqe, të zbutur ose të dëmtuar, mund të kenë kruarje dhe djegie.
Tinea pedis zakonisht shfaqet tek meshkujt dhe adoleshentët, por prek edhe femrat, fëmijët dhe të moshuarit. Infeksioni zakonisht merret nga kontakti i drejtpërdrejtë me mykun si përdorimi i një peshqiri të përbashkët, ose duke ecur zbathur në një dhomë zhveshjeje publike.
Faktorë të tjerë rreziku përfshijnë:
- Këpucë te ngushta dhe te mbyllura
- Djersitje e tepërt (hiperhidrozë)
- Mungesa e imunitetit ose diabeti mellitus
- Kortikosteroidet sistemike ose medikamentet imunosupresor
- Qarkullim i dobët periferik ose limfoedema.
Llojet e këmbës së atletit
1-Interdigitale. Ky quhet gjithashtu infeksion i gishtërinjve. Karakterizohet nga lëkura e maceruar me çarje midis gishtërinjve (zakonisht midis gishtave të katërt dhe të pestë) dhe shpesh eritemë. Infeksioni mund të përhapet edhe në shputën e këmbës. Shumica e njerëzve me këmbë të atletit e kanë këtë formë.
2-Mokasin. Kjo formë mund të fillojë me acarim, thatësi, kruajtje ose lëkurë me luspa. Me kalimin e kohës, lëkura juaj mund të trashet dhe plasaritet. Ky infeksion mund të përfshijë të gjithë shputën tuaj dhe të shtrihet në anët e këmbës suaj.
3-Vezikulare. Ky është lloji më i rrallë i këmbës së atletit. Zakonisht fillon me një shpërthim të papritur të flluskave të mbushura me likid, shpesh në pjesën e poshtme të këmbë. Ato gjithashtu mund të shfaqen midis gishtërinjve tuaj, në thembër ose në majë të këmbës.
- . 3.
Diagnoza e këmbës së atletit
Jo të gjitha këmbët që kruhen dhe me luspa shkaktohen nga kërpudhat. Klinikisht mund te duket si tinea pedis por mund të mbivendoset ne problematika te tjera te lekures, prandaj nevojitet konfirmimi përmes mikroskopisë , kulturës dhe ndjeshmërinë antimykotike te tij.
Cila është diagnoza diferenciale e tinea pedis?
Diagnoza diferenciale e tinea pedis eshte midis:
- Ekzemën e këmbëve
- Dermatiti alergjik i kontaktit
- Psoriasis (psoriaza plantare)
- Pustuloza plantare
- Keratoderma plantare
Cili është trajtimi për tinea pedis?
Masat e përgjithshme përfshinë tharjen e mire të këmbëve, veçanërisht midis gishtërinjve, shmangien e corapeve te ngushta dhe përdorimin i shapakave në ambientet komunale.
Zakonisht mjafton terapia lokale antimykotike një ose dy herë në ditë. Këto përfshijnë azole, alilamina, butenafine, ciklopiroks dhe tolnaftate. Një trajtim tipik është 2 deri në 4 javë por varet nga klinika.
Për ata që nuk i përgjigjen terapisë lokale, mund të nevojitet një agjent oral antimykotik për disa javë. Pacientët me variantin hiperkeratotik të tinea pedis mund të përfitojnë nga shtimi i një kremi keratolitik topik që përmban acid salicilik ose ure.
Komplikimet e tinea pedis
Shumica e pacientëve nuk do të përjetojnë probleme të rëndësishme në lidhje me tinea pedis. Megjithatë, komplikimet mund të lindin për shkak të trajtimit joadekuat dhe prishjes së vazhdimësisë të lëkurës. Komplikimet e mundëshme të këmbës së atletit janë:
Infeksioni kronik ose i përsëritur
Herë pas here, tinea pedis mund të zhvillohet në një gjendje kronike ose të përsëritur, duke kërkuar masa afatgjata menaxhuese dhe parandaluese. Natyra e vazhdueshme e infeksionit mund të ndikojë ndjeshëm në cilësinë e jetës së individit dhe shëndetin e këmbëve.
Kujdes!!
Lërini këmbët tuaja të ajrosen. Kur të keni mundësi, vishni sandale për t’i lënë këmbët tuaja të ajrosen sa më shumë që të jetë e mundur.
Lani këmbët çdo ditë. Përdorni ujë të ngrohtë me sapun dhe shpëlajini dhe thani këmbët tërësisht, veçanërisht midis gishtërinjve.
Ndryshoni çorapet rregullisht. Ndryshoni çorapet tuaja të paktën një herë në ditë – më shpesh nëse këmbët tuaja djersiten shumë. Çorapet që largojnë lagështinë, të tilla si ato prej pambuku, ju ndihmojnë t’i mbani këmbët tuaja më të thata se çorapet prej najloni.
Një palë këpucë alternative. Përdorni këpucë të ndryshme nga dita në ditë. Kjo u jep kohë këpucëve tuaja të thahen pas çdo përdorimi.
Mbroni këmbët tuaja në vende publike. Vishni sandale ose këpucë të papërshkueshme nga uji rreth pishinave publike, dusheve dhe dhomave të zhveshjes.
Jini të vetëdijshëm për faktorët e rrezikut për përhapjen e mykut te këmbës së atletit.
Nëse jetoni me të tjerët, mos i ndani këpucët ose shtratin dhe peshqirët.